głębokość nie przekraczała na ogół siedmiu metrów.

strony porządnie wyglądający Niemiec próbował poderwać ładną
- W tym deszczu? Nie ma mowy, Kelsey.
© for the Polish edition by Arlekin
bez walki - powtórzył z determinacją.
sparaliżowany światłem reflektorów nadjeżdżającego
- Czekaj, zbaczamy z tematu. Rozmawiałyśmy o Bryanie, ciągle nie
- A jeśli on odkryje, kim jestem? Nie, to niemożliwe - zapewniła
napisała:
niedługo kolory się zmienią, wszystko zaleje krwawa poświata i znów
Esencji. Substancji. Istoty.
przez chwilę właściwych słów. - No cóż, jak już
- Jak się masz, Jorge? - rzucił.
- Zabieram na dół dziennik, żeby go przeczytać,
absolutnego odseparowania od całej reszty

Znowu zadrżały mu kąciki ust. Rainie z zadowoleniem zauważyła, że go rozbawiła, ale
„Ciekawe, co teraz wymyśli nasz mały geniusz. Ależ jesteś bystry”. – Mann wzruszył
- Nie mogę - wyszeptała.
Wiatr jeszcze się wzmógł. Drzewa pochylały się w gwałtownych podmuchach.
wiedzie. Nigdy nie kontynuował znajomości z osobami, które poznał w trakcie śledztwa.
chwilami ich życia. W tej sytuacji jakoś nie wypadało posyłać świątecznych kartek.
Mężczyzna pomyślał, że jeszcze nie wyrównał rachunków z Pierce'em
opadła i drzwi uchyliły się.
- Nie jestem tym, z kim chciałabyś zjeść dziś kolację.
powiedziane i zrobione, tuziny ludzi będą przechodzić przez dom, szukać
od dwóch lat.
część duszy tego kogoś. Czy dziś chodzi właśnie o to? Czy w pewnym
może od czasu do czasu lubiłabym dostawać kwiaty. Różowe róże. Albo
mam pojęcia o Wirginii ani o prowadzeniu śledztwa po wypadku, więc żebyś
Wyglądał na spiętego, potem na zszokowanego, wreszcie na wdzięcznego.